Οι Φίλοι Κινηματογράφου Λαμίας σας προσκαλούν την Τρίτη 17-11-2015 ώρα 21.15 στο Δημοτικό Θέατρο Λαμίας, στην προβολή της μαύρης κωμωδίας «Με σειρά εξαφάνισης» του Νορβηγού σκηνοθέτη Χανς Πέτερ Μόλαντ οποίος με πρωταγωνιστή, για ακόμη μία φορά τον αγαπημένο και σπουδαίο ηθοποιό, Στέλαν Σκάρσγκαρντ μας παραδίδει μία διασκεδαστική ιστορία εκδίκησης στο παγωμένο τοπίο της Σκανδιναβίας. Είσοδος ελεύθερη.
Επίσημη συμμετοχή στο διαγωνιστικό του 64ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου
Υπόθεση:
Χειμώνας στη Νορβηγία. Ο εσωστρεφής και εργατικός Nils (Stellan Skarsgard) οδηγεί το εκχιονιστικό του διατηρώντας τους δρόμους καθαρούς και τα βουνά προσβάσιμα στo αφιλόξενο παγωμένο τοπίο, όπου ζει. Έχει μόλις ανακηρυχθεί ο πολίτης της χρονιάς για τον ζήλο του, όταν ενημερώνεται ότι ο γιος του πέθανε από υπερβολική δόση ηρωίνης. Αρνείται όμως να αποδεχτεί την επίσημη εκδοχή του θανάτου του γιου του και ξεκινά μια μυστική έρευνα που τον οδηγεί στους δολοφόνους του παιδιού του. Μια σειρά από αναπάντεχα γεγονότα τον μετατρέπουν σε αδίστακτο ήρωα του υποκόσμου, ενώ η ταυτότητα του παραμένει άγνωστη…
Παραγωγή: Φιν Γκέρντρουμ, Στάιν Μπ. Κβε Σκηνοθεσία: Χανς Πέτερ Μόλαντ Σενάριο: Κιμ Φουπτς Ακεσον Φωτογραφία: Φίλιπ Ογκααρντ Μοντάζ: Γιενς Κρίστιαν Φόντσταντ Μουσική: Μπράιαν Μπατς, Κάσπαρ Κάε, Κάρε Βέστρχαϊμ Πρωταγωνιστούν: Στέλαν Σκάρσγκαρντ, Παλ Σβέρε Χάγκεν, Μπρούνο Γκανς, Χίλντεγκουν Ρίζε, Πέτερ Αντερσον Διάρκεια: 116 λεπτά | Νορβηγία, Σουηδία, 2014, Εγχρωμο
Τυλιγμένο στο χιόνι και βουτηγμένο στο μαύρο χιούμορ αιματοβαμμένο θρίλερ, πιστό στην (καλύτερη) παράδοση του Ταραντίνο και των αδελφών Κοέν. Εντυπωσιακός ο Στέλαν Σκάσγκαρντ ως υπαρξιακά δραματική φιγούρα τιμωρού αντιμέτωπη με ένα σύμπαν ξεκαρδιστικών όσο και επικίνδυνων «πανηλιθίων» (ο πρωτότυπος τίτλος του φιλμ), έξυπνες οι κοινωνικά σατιρικές παρατηρήσεις για την «πάλλευκη» και «ατσαλάκωτη» σκανδιναβική πραγματικότητα. Αθηνόραμα
«Με Σειρά Εξαφάνισης»: αν και ο ελληνικός τίτλος αποδίδει εύστοχα τον αντίστοιχο αγγλόφωνο αλλά και το ιλαρό πνεύμα της ταινίας, ο αυθεντικός «Kraftidioten» – «Πανηλίθιοι» είναι ακόμη ενδεικτικότερος και πιο… κοενικός. Χρήστος Μήτσης
Το μαύρο χιούμορ του Μόλαντ ταιριάζει απόλυτα με το μαύρο φόντο της ιστορίας του. Και σε μια αληθινά αξιοθαύμαστη πράξη κινηματογραφικής ισορροπίας κατορθώνει να μην αφήνει το χιούμορ να αφαιρεί από το φιλμ την δύναμή του και το σκληρό υπόβαθρο πάνω στο οποίο στήνεται η ιστορία του. Γιώργος Κρασσακόπουλος – flix
Η σκανδιναβική απάντηση στις κατάμαυρες κωμωδίες των αδερφών Κοέν και στις αρχέγονες ιστορίες εκδίκησης που επικαλείται αδιάκοπα το σινεμά είναι, ευτυχώς, πολλά περισσότερα από αυτό, αποτελώντας μια καλοσκηνοθετημένη και άκρως διασκεδαστική περίπτωση ταινίας. Οικονομημένο και πνευματώδες σενάριο, αλάνθαστου βηματισμού σκηνοθεσία που λατρεύει τα παιχνιδίσματα με το κοινό, απίθανοι δευτερεύοντες χαρακτήρες (με κορυφαίους τους Μπρούνο Γκανζ και Πολ Σβέρε Χάγκεν σε ρόλους κακών), εκκεντρικές χιουμοριστικές σφήνες, ο επιβλητικός σκανδιναβικός χειμώνας σε ρόλο συμπρωταγωνιστή και γύρω τους μια ταινία η οποία διαστέλλει ασταμάτητα τα όρια του κινηματογραφικού είδους που επικαλείται για να καταλήξει σε μια ψυχαγωγικότατη επιμειξία περιπέτειας, κωμωδίας, οικογενειακού δράματος και σάτιρας. Λουκάς Κατσίκας – cinemag
Σημείωμα σκηνοθέτη
Ήθελα να κάνω μία ιστορία εκδίκησης για πολύ καιρό. Η εκδίκηση είναι μια πρωτόγονη και μαζί ανθρώπινη υπόθεση. Ως παιδί επιθυμούσα την εκδίκηση: πολεμούσα ανθρώπους που με είχαν αδικήσει, ταπεινώσει, κλέψει ή προδώσει. Μέσα από την εκδίκηση έλπιζα ότι θα αποδιδόταν η δικαιοσύνη. Φανταζόμουν ότι έβαζα τα πράγματα σε τάξη. Φανταζόμουν ότι ένας τραμπούκος θα αναγνώριζε το λάθος του, όταν θα βρισκόταν και αυτός ταπεινωμένος. Όπως ξέρουμε όλοι, αυτό δεν συμβαίνει. Αντί να αποδοθεί η δικαιοσύνη, η βία κλιμακώνεται. Οπότε αν δεν μπορείς να επανορθώσεις την αδικία, τουλάχιστον ας περάσεις καλά.
Δύο από τις κινητήριες δυνάμεις της ταινίας, ο Count και ο Papa, αντιμετωπίζουν τους εχθρούς τους απάνθρωπα. Είναι φανατισμένοι. Οι συμμορίες απαιτούν αυστηρούς κανόνες εσωτερικού δικαίου, ωμότητα, φόβο και αφοσίωση που αποκλείουν κάθε μοντέρνα προσέγγιση της διοίκησης. Απειλούν τη σύγχρονη κοινωνία, ενώ ταυτόχρονα είναι δεινόσαυροι.Οι γκάνγκστερ ζουν σε έναν φιλελεύθερο κόσμο γεμάτο πειρασμούς που τους απειλούν περισσότερο απ’ ό,τι η ζωώδης συμπεριφορά τους απειλεί τον φιλελεύθερο κόσμο γύρω τους. Είναι απίστευτα παρωχημένοι. Αλλά κανείς δεν τολμάει να τους το πει. Οπότε συνεχίζουν να είναι επικίνδυνοι.
Οι περισσότεροι χαρακτήρες της ιστορίας αγνοούν την έννοια της αυτογνωσίας. Αποτελούν πηγή γέλιου και έχουν παρανοϊκά ακραίες πεποιθήσεις και παιδαριώδεις κοσμοθεωρίες σαν παιδιά με όπλα στα χέρια. Που συναντούν άλλα παιδιά με μεγαλύτερα όπλα. Μέχρι που συναντούν κάποιον με δίψα για εκδίκηση που ξεπερνάει ό,τι έχουν υπόψη τους μέχρι τότε. Ο Nils είναι ερασιτέχνης, κινείται εκτός του αναμενόμενου πλαισίου της εγκληματικής συμπεριφοράς. Χωρίς να το ξέρει, παρασύρει τους γκάνγκστερ σε έναν κόσμο που δεν γνωρίζουν, έναν παιχνιδιάρη, αγαθό κόσμο άγνοιας. Αυτός ο κόσμος γίνεται η μεγαλύτερη απειλή. Η ασφαλής και τακτοποιημένη ζωή είναι πολύ ελκυστική όταν είσαι ένας δουλευταράς γκάνγκστερ. Hans Petter Moland
Ο αποκαλούμενος Ρίντλεϊ Σκοτ της Νορβηγίας:
Ο Χανς Πέτερ Μόλαντ γεννήθηκε στο Όσλο της Νορβηγίας και μεγάλωσε στο οικογενειακό αγρόκτημα. Σε ηλικία δεκαέξι χρόνων πήγε στο Γκρος Πόιντ του Μίσιγκαν συμμετέχοντας σε πρόγραμμα ανταλλαγής μαθητών. Στις Ηνωμένες Πολιτείες επέστρεψε σε μεγαλύτερη ηλικία για να σπουδάσει, αποκτώντας πτυχίο κινηματογράφου από το Κολλέγιο Έμερσον της Βοστώνης. Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, The Last Lieutenant, απέσπασε το βραβείο της Κριτικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν. Το 2010, στο 51ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, προβλήθηκε η ταινία του Ένας Κάπως Ευγενικός Άνθρωπος (A Somewhat Gentle Man), η οποία απέσπασε το Βραβείο Κοινού FISCHER του τμήματος Ανοιχτοί Ορίζοντες του Φεστιβάλ.
ΦΙΛΟΙ ΚΙΝ/ΦΟΥ ΛΑΜΙΑΣ 